رحلت عنك بلا وداع

رحلت عنك بلا وداع
وطويت بين ضباب ايامى حكايات قديمه
انشوده ذابت مع الايام او شكوى عقيمه
وتركت ايام الضياع
كانت تمزقنى فلا اجد الصديق
وحدى هناك يشدنى الجرح العميق
اواه ياقلبى اضعت العمر محترق الجراح
واخذت تحلم كل يوم با الصباح
فتركت ايامى تضيع بلا افراح
يوما الى الاحزان تاخذنا واخر الى الجراح
كم كنت احلم يارفيقى با المساء
كم كنت انسج قصة العشاق ترنو اللقاء
او همسه تنساب فى الاعماق تسرى كا الضياء
او رعشة الايدى تعانقها الحنايا فى السماء
او موعدا انسى به احزانى
او بسمه تهتز فى وجدانى
او دمعه عند الوداع الومها
فقد يكون لنا لقاء ثانى
رايت حبك فى فؤادى يختنق
يهوى كما تهوى النجوم وتحترق
ورايت احلامى مع الشكوى تضيع
وشباب ايامى يذوب مع الصقيع
ولقد قضيت عمرى انتظر الربيع
ونسيت احلاما تلاشت كا الشعاع
حب قديم تاه منا فى الضباب
امل توارى فى ظلمات الليالى
او تبعثر واصبح فى التراب
قد ضاع منا وانتهى الشباب
اترى يفيد هذا العتاب؟
ابدا... ودعك من العتاب
الان ارحل عنك با الامل الجريح
قد استريح من الاسى قد استريح
كم عشت احلم يارفيقى با الضياء
ورايت احلامى تلاشت فى الفضاء
فقتلت حبك فى اعماقى ونسيت الاشواق
وغدوت اياما تفوح بسحرها
لتصير نبراسا للعشاق